تغذيه دوران نوجواني

مصرف روزانه 3 واحد گروه شیر و لبنیات، 3 – 2 واحد گروه گوشت و حبوبات، 5 – 3 واحد گروه سبزی ها و میوه ها و 11 – 6 واحد گروه نان و غلات برای نوجوانان توصیه می شود.

نوجوانان باید هر روز از سه وعده غذای اصلی و دو میان وعده استفاده نمایند. قسمتی از انرژی روزانه نوجوانان باید از طریق مصرف میان وعده ها تأمین شود، بنابراین نوجوانان باید از میان وعده هایی استفاده نمایند که هم اترژی زا باشند و هم موادی که برای رشد و سلامت بدن آنها لازم است را تأمین نمایند.

میان وعده های مناسب عبارتند از: میوه های تازه و خشک، کشمش، خرما، انجیر، پسته، بادام، گردو، توت خشک، نان و پنیر و گردو، نان و کره و مربا، نان و تخم مرغ، شیر و کیک، شیر و بیسکویت، نان و کره و حلوا شکری، نخودچی و کشمش، عدسی، شیر و کلوچه، ساندویچ های کوکو، مرغ، تخم مرغ و … .

مشکلات غذا خوردن در سنین مدرسه و بلوغ

صبحانه نخوردن یکی از مشکلات شایع در این دوران است. مطالعات نشان داده است که دانش آموزانی که بدون خوردن صبحانه به مدرسه می روند یادگیری و کارآیی لازم را ندارند. نخوردن صبحانه و گرسنگی

در طی ساعات کلاس درس موجب پائین آمدن قند خون و نرسیدن گلوکز به مغز می شود که نتیجه آن اختلال در عملکرد مغز است.

تمایل به مصرف غذاهای غیرخانگی:

مصرف غذاهای غیرخانگی (مانند انواع ساندویچ های سوسیس، کالباس ، همبرگر و …) در بین کودکان سنین مدرسه و نوجوانان رایج است. این نوع مواد غذایی معمولاً از نظر مواد مغذی بویژه آهن، کلسیم، ویتامین B2، C، A و اسید فولیک فقیرند و در صورتی که جایگزین غذاهای خانگی و سنتی بشوند و بطور مداوم مصرف شوند بدن با کمبودهای ویتامین و املاح که برای تنظیم فعالیتهای حیاتی بدن مورد نیازند مواجه می شود. باید به دانش آموزان توصیه شود که در مصرف این نوع غذاها افراط نکنند و در برنامه غذایی خود بیشتر از غذاهای سنتی و معمول خانواده و از چهار گروه غذایی اصلی استفاده نمایند.

استفاده از روش های غلط کنترل وزن:

رفتارهای غذایی غلط مانند رژیم های سخت غذایی و استفاده از روش های غلط کنترل وزن بخصوص در دختران نوجوان شایع است. دختران بویژه در سنین 14 تا 20 سالگی بعلت توجه خاص به اندام و ترس از چاقی سعی در محدود کردن غذای مصرفی خود می کنند. در نتیجه مواد مغذی مورد نیاز بدن در این دوران که با جهش رشد همراه است تأمین نشده و در نهایت، سوء تغذیه بصورت اختلال در رشد قدی، کاهش یادگیری، کاهش تمرکز حواس، کمبودهای ویتامینی و املاح بویژه آهن، روی و کلسیم بروز می کند. رژیم های غذایی باید با کمک متخصص تغذیه گرفته شود.

-علل ايجاد كم خوني فقر آهن

-در سنين مدرسه بدن به دليل رشد به آهن بيشتري نياز دارد

-در دوران بلوغ به دليل جهش رشد نياز دختران وپسران به آهن بيشتر از دوران قبل است.

-در دوران بلوغ دختران به علت عادت ماهيانه  واز دست دادن خون  نسبت به كم خوني فقر آهن آسيب پذيرترند.

-مصرف غذاهاي غير خانگي مانند انواع ساندويج وتنقلات كم ارزش

-مصرف كم انواع گوشت ومصرف ناكافي غذاهاي حاوي ويتامين ث

هرم غذایی

هرم غذایی کودک ونوجوان